W naturę Niewolnika wpisana jest niemoc. Dzięki temu życie samo w sobie nie ma dla niego wartości ani sensu. Oznacza to, że wartość jest umiejscowiona poza samym Niewolnikiem. Staje się ona obiektem posiadania, a tym samym zostaje uprzedmiotowiona. Poprzez różnice między przedmiotem a podmiotem w tej relacji następuje stan poddaństwa Niewolnika wobec wartości, analogicznej do relacji między wyznawcą a bóstwem. Jest ona oparta o wywyższenie jednego i uniżenie drugiego. Niewolnik wyznawane wartości stawia w centrum swojego świata i na nich skupia swoje działania. Dobrowolnie się im podporządkowuje – oddaje im władzę nad sobą. W ten sposób staje się naśladowcą posiadanych wartości. Hierarchia wartości jest w tym wypadku skutkiem różnych poziomów władzy poszczególnych przedmiotów nad Niewolnik
